14 Ocak 2012 Cumartesi

Her Şeyin Başı UçakLAR!



Önceden küçük şeylerden kocaman mutluluk çıkarabiliyorken şimdi küçük mutluluklardan bile kocaman mutsuzluklar çıkarabiliyorum ben.


''Ne değişti?'' diye soran biri bana bu yazıyı yazmaya vesile oldu. O iki kelimeyle kendime geldim, düşünmeye koyuldum. Neydi değişen? Değişen neydi? Bir çocuk gülümsemesi mi? Her gün aynaya baktığımız yüzlerimiz miydi, ya da bir simitçinin azalan simitleri miydi? Ya vapurun sesleri? Değişen bir şeyler vardı elbet, değişmek, değişim, değişen, değişilen, değiştirmek, değişmek! Neler değişmişti benim için de önceki benden eser yoktu?


Hıh! Uçaklar mıydı beni sinir eden? Yoksa hayat mıydı? Yaşama gereksizliği miydi düşündüğüm, yaşama gerekliliği miydi?


Uzun uzadıya pencereye koyulup düşündüm, bi kaç saat öyle kaldığımı hissettim.Tüm olanları olmayanları, her uçak havalandığında  benim de bir ''KEŞKE''m bulutların arasında kaybolup gitsin istedim. Her uçak havalandığında ''keşke'' ile başlayan kelimelerimi sıraladım, bir uçak kayboldu sonra iki, üç, dört, beş...
Artık kaybolup giden bir çok keşke'm vardı. Ne çok keşke'm varmış diye düşündüm içimden. Hiç bitmeyecek sandım, olsun ama o kadar çok çak var ki, benim keşkelerime yeter diye düşündüm sonra yavaşladım düşünmeye ve heyecanlanmamaya. Başladım bütün keşkelerimi hatırlamaya sonra, ne olursa olsun keşkeler benim ve kaybedecektim onları. Bütün hepsini şimdi, tek tek havalandırmalı kaybetmeliydim bulutlarla, o zaman belki keşkesiz bir hayata başlayabilirdim.


Neden şimdi peki? Neden dün, yarın, önceki gün değildi? Niye şimdiydi bu olanlar.
Sabahı, akşamı, öğleni, dün geceki rüyalarımı düşündüm tek tek.Neydi beni bu denli etkileyen, neydi ben bu denli düşündüren? Bilmiyordum. Belki bir kapı zili, Belki öğlen tartıştığım ofis arkadaşım, Belki de uzun zamandır yemediğim o şahane badem soslu çikolatanın tadı. Bilmem. Belki de şu her dakika kalkan uçaklardı.Uçaklar. Uçaklardı!onlardı sorumlu.


Ah! Bir ''keşke''m daha havalandı ve gitti yine. Yazarken bi kaç tane daha...


Bilir misiniz siz hiç ''keşke''lerin ağırlığını? Yaşadınız mı? Yaşamayın aman..
Aaa bakın bir uçak daha havalandı hadi bunu da sizin için kaybedelim, ''keşke'' diyin ilk ve devam edin. Sonra diğer uçağı görün, sonra diğerini, diğerini...


Eh hadi beni de uçaklarımla başbaşa bırakın.


       




                                                                                      13.01.2012
                                                                                           13:55
                                                      (tabii ki havaalanı manzaralı iş yeri)